Πρόκειται για την με αριθμό 3503/2013 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών βάση της οποίας αναστέλλεται η εκτέλεση διαταγής πληρωμής του ίδιου Δικαστηρίου που εξέδωσε η τράπεζα «EUROBANK ERGASIAS» για πιστωτική κάρτα «ΕUROLINE» καθώς και η εκτέλεση της επιταγής προς πληρωμή που έχει τεθεί κάτω από το πρώτο αντίγραφο εξ απογράφου εκτελεστού της προαναφερόμενης διαταγής πληρωμής.
Η εν λόγω απόφαση συνιστά σημαντική επιτυχία του γραφείου μας για τους παρακάτω λόγους:
A) Πιθανολογήθηκε ότι ο λόγος της κατ’ άρθρο 632 ΚΠολΔ ανακοπής που αναφέρεται στην ακυρότητα των Γενικών όρων Συναλλαγών της από 16/7/2004 ένδικης σύμβασης πίστωσης & χορήγησης πιστωτικής κάρτας, δυνάμει των οποίων (ΓΟΣ) εκδόθηκε η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής, θα ευδοκιμήσει, καθόσον, ως διατυπούνται, διαταράσσουν την ισορροπία των δικαιωμάτων & υποχρεώσεων των συμβαλλομένων σε βάρος του καταναλωτή, για αυτό απαγορεύονται & είναι άκυροι.
Σημειωτέον ότι, μετά την αντικατάσταση της παραγράφου 6 του άρθρου 2 ν. 2251/1994 με το άρθρο 10 § 24 εδ. Β’ του ν. 2741/99, σε συμμόρφωση με την αρχή της μείζονος προστασίας του καταναλωτή που καθιερώνει το άρθρο 8 της ανωτέρω οδηγίας, αρκεί να επέρχεται απλή & όχι υπέρμετρη διατάραξη της ισορροπίας των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των συμβαλλομένων από την ρύθμιση του γενικού όρου (Ολ. Α.Π 6/2006). Ειδικότερα, πιθανολογήθηκε, ως λεπτομερώς αναφέρεται στον άνω λόγο της ανακοπής, ότι επεβλήθησαν από την καθ ης υψηλά επιτόκια κατά τρόπο που απαγορεύεται από το νόμο. Αυτή όμως η καταχρηστική επιβολή υπέρμετρα υψηλού επιτοκίου, που υπερέβαινε κατά πολύ το νόμιμο συμβατικό (εξωτραπεζικό επιτόκιο), συνεπάγεται την ακυρότητά της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής, η οποία εκδόθηκε βάση σύμβασης, η οποία περιέχει όρους καταχρηστικούς & συνεπώς άκυρους, που δέσμευαν τον αιτούντα υπέρμετρα ως ΓΟΣ & συνεπώς το τελικώς διαμορφωμένο χρεωστικό υπόλοιπο, διαμορφώθηκε στο αιτούμενο ύψος, ως απόρια καταχρηστικής μονομερούς επιβολής εξοντωτικού & παράνομου επιτοκίου. Επίσης πιθανολογήθηκε ότι ο αιτών, αγνοούσε μέχρι & τον χρόνο της επίδοσης σε αυτόν της ένδικης διαταγής πληρωμής την ακυρότητα των όρων της σύμβασης ενώ κατά τον χρόνο που συνήφθη η σύμβαση (16/7/2004) το άκυρο των αναφερόμενων σε αυτή όρων είχε κριθεί από τον Άρειο Πάγο (Α.Π 1219/2001) & άρα η καθ ης, εγνώριζε τις άνω ακυρότητες.
Επομένως στη προκειμένη περίπτωση & δεδομένου ότι ως πιθανολογήθηκε, εάν ο αιτών εγνώριζε την άνω ακυρότητα δεν θα συνήπτε την άνω σύμβαση, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 181 Α.Κ, η κατά τα άνω καταρτισθείσα σύμβαση είναι άκυρη.
B) Ο αναφερόμενος από τον αιτούντα λόγος της κατά το άρθρο 933 ΚΠολΔ ανακοπής κατά της επιταγής προς εκτέλεσης πιθανολογήθηκε, ότι θα γίνει δεκτός.
Ειδικότερα ως προς τούτο, πιθανολογήθηκε ότι το επιδοθέν στον αιτούντα αντίγραφο εξ απογράφου εκτελεστού της προαναφερόμενης διαταγής πληρωμής του Ειρηνοδικείου Αθηνών, μαζί με την κάτω από αυτό περιεχόμενη επιταγή προς εκτέλεση, δεν είναι πλήρες, διότι ελλείπουν από το σώμα του εκτελεστού τίτλου η σελίδα υπ’ αριθμ. 2 και η σελίδα υπ’ αριθμ. 3 & επομένως ελλείπει ολόκληρο το αιτιολογικό της διαταγής πληρωμής. Επομένως η προαναφερόμενη επιταγή προς πληρωμή είναι άκυρη, ανεξαρτήτως της βλάβης που πιθανόν να υποστεί εκ του άνω λόγου ο αιτών